Een goede, stevige en degelijke basis om te starten in het hoger onderwijs of de arbeidsmarkt.
We dagen je uit om meer uit jezelf te halen en je op school ook 'thuis' te laten voelen.

Mercie, Mercier

Op uitdrukkelijke vraag van kardinaal Mercier namen de ursulinen in juni 1914 de school H. Familie over. Begin augustus kwamen twee zusters over naar Mechelen voor de inschrijvingen.

Nieuwe leerlingen werden aangetrokken door middel van veelvuldige advertenties in de Gazet van Mechelen. De opening van het nieuwe schooljaar werd hierin aangekondigd voor 23 september 1914. Op vier augustus viel het Duitse leger echter België binnen: nu hielden andere zorgen de mensen bezig! Samen met het gros van de Mechelaars ontvluchtten ook de zusters Mechelen vóór de eerste bombardementen, waarbij onder meer de Ijzerenleen volledig vernield werd. Via Onze-Lieve-Vrouw-Waver trokken ze verder op vlucht naar Engeland. Pas in november keerden een aantal zusters op vraag van kardinaal Mercier terug om de lagere en middelbare school te heropenen. Omwille van de zware oorlogsschade aan het klooster van Onze-Lieve-Vrouw-Waver werd ook het regentaat voortgezet in Mechelen. Mère Adèle, Mère Alphonse en Mère Thérésa namen weer hun intrek in de Hoogstraat, waar een priester samen met de zoon van de conciërge en zijn vriend verbleven had. Dankzij hen lag het huis er nog tamelijk goed bij, na het vertrek van de Duitsers, die het huis hadden ingenomen. Het schoolgebouw zelf had weinig schade geleden, behalve het interieur, want de school had dienst gedaan als slaapplaats van soldaten. Door het beperkte aantal zusters, leerlingen en beschikbare lokalen verliep dat eerste schooljaar erg moeizaam. Dankzij grote inspanningen van de zusters en van de entourage van kardinaal Mercier verliep vanaf het voorjaar van 1915 het schoolleven relatief normaal en in juli kon zelfs een officieel examen ingericht worden. Op het einde van het schooljaar kwam de kardinaal zelf naar de huiskapel om er de mis te leiden: een grote eer voor de zusters. Na de mis bleef hij zelfs eten om daarna naar de speelplaats tegaan waar de religieuzen en de leerlingen zijn benedictie en aanmoediging ontvingen en een aanmoediging. Bij zijn vertrek bezorgde hij de school nog een enveloppe met 100 mark als financiële steun. De zusters schreven nadien zelf in hun kroniek: “Son auto s’ébranla et nous nous disions: quelle simplicité dans tant de grandeur!” Uit dezelfde periode dateert het verslagboek van het leerwerkhuis op het spreekgestoelte.